Group exhibition ‘CubaLanz’ at Bozar Museum, Brussels, Belgium. June 9, 2017.
EN
As for Carlos Caballero, in his drawings he composes meetings between different spheres and territories. The dialogue they establish implicitly incarnates, whether on the basis of contradiction or the redundancy of motifs, the symbolism of movement, change and recognition. In addition to a perfected technique, his drawings also contain their particular figuration, as is the case for his painting. The point of departure for the dialogues he proposes in his works is introspection as experiences transmitted against the backdrop of silence. Subsequently, the manner of harmonising the elements provides us with ample freedom of interpretation, causing us to question difference, rootlessness and belonging.
Duviel Fernández
NL
Carlos Caballero brengt in zijn tekeningen ontmoetingen tot stand tussen verschillende werelden, zowel letterlijke als figuurlijke. De dialoog die tussen die werelden ontstaat, uitgelokt door de tegenstelling of door de redundantie van motieven, verwijst impliciet naar de symboliek van op weg zijn, verandering en erkenning. Hij gebruikt een verzorgde techniek voor zijn tekeningen en zijn persoonlijke figuratieve stijl is herkenbaar, wat ook voor zijn schilderijen geldt. De dialogen in zijn werken gaan uit van introspectie en van ervaringen die hij via stilte overbrengt. De manier waarop hij de elementen samenbrengt, laat veel ruimte voor interpretatie en nodigt ons uit om vragen te stellen bij anders-zijn, ontworteling en behoren-tot.
FR
Carlos Caballero, quant à lui, compose dans ses dessins, des rencontres entre des sphères et des territoires différenciés. Le dialogue que ceux-ci établissent, porte implicitement, que cela soit à partir de la contradiction ou de la redondance des motifs, le symbolisme du mouvement, du changement et de la reconnaissance. A partir d’une technique soignée, ses dessins contiennent également une figuration propre, comme c’est le cas de sa peinture. Les dialogues qu’il propose dans ses œuvres partent de l’introspection, en tant qu’expériences qui se transmettent à partir du silence. Ensuite, la manière d’harmoniser les éléments nous offre un ample jeu de lecture, nous amenant ainsi à interroger la différence, le déracinement ou l’appartenance.